نقش کمال گرایی و هوش هیجانی در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی

هدف مطالعه، بررسی نقش کمال­گرایی و هوش هیجانی در پیش­بینی فرسودگی تحصیلی دانش­آموزان دبیرستانی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه­ی دانش­آموزان دبیرستانی بودند که در نیمسال دوم سال تحصیلی 93- 1392، در مدارس شهر نمین مشغول تحصیل بودند. از بین این جامعه، نمونه­ای به حجم 175 نفر (112 پسر و 63 دختر)، با روش نمونه­گیری طبقه­ای انتخاب شده و داده­های مورد نیاز با استفاده از مقیاس چندگانه کمال­گرایی فراست، پرسشنامه­ی هوش هیجانی شرینگ و پرسشنامه­ی فرسودگی تحصیلی جمع­آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که فرسودگی تحصیلی با مؤلفه­های نگرانی از اشتباهات، انتظارات والدین، تردید در مورد اعمال و نیز نمره­ی کل کمال­گرایی رابطه­ی مثبت (05/0>p) و با انتقادات والدین رابطه­ی منفی (01/0>p) دارد. بین فرسودگی تحصیلی و مؤلفه­های خودکنترلی، هشیاری اجتماعی، مهارت اجتماعی و نیز نمره­ی کل هوش هیجانی نیز رابطه­ی منفی وجود دارد (05/0>p). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که کمال­گرایی و هوش هیجانی با تبیین 14 درصد از واریانس نمره کل فرسودگی تحصیلی و 20 تا 27 درصد از واریانس خرده مقیاس­های فرسودگی تحصیلی، قابلیت پیش­بینی متغیر ملاک را دارد (01/0>p). این یافته­ها ضرورت توجه جدی برنامه­ریزان، مشاوران و مسئولین امر را به موضوع فرسودگی تحصیلی دانش­آموزان نشان داده و تلویحاتی را برای استفاده از مداخلات مربوط به کمال­گرایی و هوش هیجانی جهت پیشگیری از پیامدهای منفی فرسودگی تحصیلی به دنبال دارد.